Kerst

27-12-2016 Kerst. 

De kerstdagen waren heel leuk. Het heeft me wel veel energie gekost.

Eerste kerstdag.

Eerste kerstdag had ik helemaal geen kerst gevoel de dag voelde gewoon als elke zondag. Ik heb alleen kaas stengels en cacao flapjes gemaakt. Ze zijn amper aangeraakt maar fijn, Er kan niet gezegd worden dat er niet genoeg eten was. Eerste kerstdag merkte ik veel van de zenuwen voor tweede kerstdag. s'avonds in bed kwamen de nachtmerries over mijn broer. Ik had weinig slaap kunnen vatten en heb ik veel lopen spoken. 

Therapie.

Met nachtmerries en herbelevingen heb ik leren omgaan in 5 jaar therapie. Groten deels heb ik therapie gehad over het Misbruik van mijn broer. Ook heb ik therapie gehad over mijn moeder/ thuissituatie, dat houd in: de ruzies tussen mij en mijn moeder, de blindheid van mijn moeder, hoe ik daar mee om moest gaan, hoe ik mezelf onder controle kon houden. Ik was snel agressief omdat ik in de knoop zat met mezelf, ik kon het niet opbrengen om met iedereen rekening te houden. Thuis kon ik iedereen wel achter het behang plakken. Ik heb therapie gehad voor verkeerde ex vriendjes en dat mannen vaak iets van mij wouden wat ik absoluut niet wou, wat de gevolgen daarvan waren. Ik heb therapie gehad voor dat ik mezelf niet de moeite waard vond. ook in therapie kwam het stukje van mijn vader voor. Dat ik hem mis, en dat ik hem niet dicht bij mij durf te laten komen. alles is met succes afgesloten. Ik heb alles grootstendeel  een plekje kunnen geven. Maar met de feestdagen heb ik altijd wat meer last gehad van mijn ptss. Mijn ptss is ontstaan door het misbruik van mijn broer. De nachtmerrie die ik had ging over de aller eerste keer dat mijn broer zijn daad deed. Het leek wel of de nachtmerrie niet wou stoppen. Ik had mijn ogen open maar ik hoorde en zag de beelden voorbij komen. Ik zie foto's van dat moment en ook korte filmpje. Ik hoor hoe mijn broer kreunde. Ik had mijn ogen open, ik sprong uit bed maar het bleef maar door gaan in mijn hooft. Op zoon momenten gaat er zoveel angst door mij heen. Dan heb ik het gevoel dat ik helemaal door draai. Die angst die ik toen had, toen het gebeurde die angst is dan helemaal terug. Ik heb dan een hekel aan mijn bed omdat ik niet wil liggen, en omdat mijn bed gekoppeld is aan het misbruik. Dat gebeurde ook altijd in bed. In therapie leerde ik er wel mee omgaan en hoe ik mezelf rustig kon houden. Hoe rustiger ik blijf hoe sneller het voorbij is. Maar probeer maar eens rustig te blijven als je misbruikt word of als de herbelevingen daarvan levens echt in je hooft opnieuw afspelen. Ik heb ademhaling technieken geleerd om te proberen ter voorkomen dat ik begin te hyperventileren. Ook de tip van een fijne plek heeft goed effect. Het is alleen moeilijk toe te passen. De oefening houd in dat je je ogen moet sluiten en moet denken aan een plek waar jij je prettig bij voelt. Voor mij is dat in een bos met een beekje, het is daar altijd herfst en de zon schijnt heerlijk warm. Er staat een blokhut met een kampvuur voor. Als ik daar aan denk ruik ik dennenbomen. Voor mij is het moeilijkste om mijn ogen dicht te doen. Door alle angst wil ik alles in de gaten houden in mijn omgeving. Hoe moet ik dat doen met mijn ogen dicht? Soms lukt het me om de moeilijke stap te zetten. Dan stap ik terug in bed kruip ik tegen mijn slapende vriend aan omhels ik hem leg ik mijn hoofd op zijn borstkas, en herhaal ik de zinnen in mijn hoofd "ik ben veilig nu" "nu gebeurt mij niks" het is allemaal oké" ik heb geluk dat mijn vriend een hele vaste slaper is. Ik weet dat ik bij mijn vriend veilig ben. uiteindelijk durf ik mijn ogen wel dicht te doen en de oefening een fijne plek toe te passen. Soms heeft het effect, soms niet. Als dat niet het geval is dat de oefening baad heeft dan maak ik een kopje thee en klik een sigaret en huil ik alles er uit. 

tweede kerstdag. 

Na een hele brakke nacht ging om half 6 de wekker. 7Uur zaten we al in de auto. We hebben nog even een pit stop gehouden bij mijn schoonmoeder. Daarna onze zoon opgehaald en vanuit daar naar mijn ouders. Tuurlijk kon er niet lang gewachten worden met de bult cadeau's. We deden eerst de helf van de bult uit pakken. Daarna hebben we met zijn alle (mijn zus, moeder, stiefvader, vriend en fantastisch zoon) gewandeld naar het oude hertenkamp. Zoonlief heeft de diertjes gevoerd. Ook hebben zoonlief, mijn vriend en mijn stiefvader nog even gevoetbald en gespeeld. Door de wind was het al snel koud buiten en zijn we weer naar huis gegaan. Toen moest de ander helft van de stapel cadeau's er ook aan geloven. Daarna ben ik met mijn zus de keuken in gegaan om het avond eten te maken. We hebben Calazone gemaakt, Thaise tomatensoep, Italiaanse pasta en Focasiä met gehakt vulling. Ik had iedereen als grote eter in geschat maar dat viel tegen. heel veel eten is nog over. Toen brak de tijd aan van slapen. Daar keek ik de hele dag tegen op. Om mijn ogen dicht te moeten doen en te liggen in bed. We hebben met zijn 3tjes op een luchtbed geslapen. Ik ben een paar keer wakker geschrokken Maar kon mezelf wel rustig houden. Dat moet ook wel met de kleine je wilt hem natuurlijk niet wakker maken. Ik had 's ochtends al dat het voor mij lang genoeg was geweest bij mijn ouders. Ik heb een hele leuk kerst gehad bij mijn ouders. de vragen die ik had, van de leegte die ik er vaarde elk jaar en het gemis, Mijn gezin (vriend en zoonlief) kunnen de leegte en gemis opvullen. Dat heeft mijn prachtige gezin wel bewezen. dat is het allermooiste kerstgeschenk geweest. mijn zus die altijd in haar eigen wereldje zat. Was er helemaal uit gekropen. oud & nieuw avond viert ze bij ons. Kijk er heel erg naar uit. De feestdagen is voor mij zijn altijd overleven. Wanneer de feestdagen arriveren loop ik met de vraag: hoe ga ik dit overleven? mijn antwoord vond ik elk jaar in de alcohol flessen. Ik ben mijn ouders heel erg dankbaar voor de fijne kerst dit jaar. Maar vergeten kan ik niet. vergeven gelukkig wel. Maar ik wist mezelf geen houding hier in te vinden. Omdat het allemaal nieuw is en dat ik dit helemaal niet gewend ben. Op tweede kerstdag net na het avond eten heb ik mijn stiefvader even buiten op een bank gezeten en een sigaretje gerookt. We hebben even gepraat dat ik het moeilijk vond en me geen houding wist te geven. Lichamelijk ga ik het uiten dat ik geestelijk moe ben. Mijn lichaam uit zich dat ik allerlei klachten, buikpijn, spierpijn, duizelig. Ook heb ik totaal geen eetlust. Ik moet mezelf echt dwingen te kauwen en te slikken. Ik eet niet veel maar doe wel mijn best om voldoende te eten. 

Hoe nu verder.

ik ga afronden met mijn verslag over kerst. Ik heb net buiten gerookt met mijn vriend en even er over gehad en dat ik ook wel beetje op ben. Ik doe mijn best om te werken aan een band met mijn moeder. Onze zoon ziet mijn ouders nu voor het eerst en dat heeft al heel veel inpecten. Dat moet ze ook eens begrijpen. Zij kan haar kleinzoon wel razend interessant vinden. Maar voor hem is het allemaal nog eng en wennen. Hij zit ook met zichzelf van welke houding moet ik aannemen. Laat hem toch lekker op de tablet zijn spelletje doen en lekker spelen met papa. Ze moet zich niet zo opdringen. Ik snap het volkomen van haar. Maar ze moet zich ook in haar kleinzoon verplaatsen. En dan kan ze wel een houding aannemen dat ze op haar teentjes is getrapt omdat ik haar daar op aanspreek. Maar het is ook haar blindheid waar ze mee worstelt. En als je meer als 40 jaar hebt kunnen zien en dan blind wordt zal het ook altijd moeilijk blijven en snap ik het dat je het niet kunt accepteren. Maar je moet ook op een gegeven moment de knop omgooien. Nu klaar en we gaan door. Ik worstel zelf ook nog vaak zat met mijn ptss. dus begrip is er zat. nu gaan we terug rijden. Zoonlief terug naar mama brengen en dan moeten mijn vriend en ik ook naar huis.