Boeddhisme 13-1-2017
Ik heb al even last
van een verloren verdwaalde ziel om mij heen. Ik was steeds bang voor haar.
Mijn vriend kwam haar aantal jaren geleden tegen op vakantie in Spanje. Toen
kende we elkaar nog niet. Maar sinds 2 weken heb ik ook aanvaringen met haar. Ik
was bang voor haar. Ik zag haar in de woonkamer staan. Ik haar weerspiegeling
in de tv scherm. Ze ziet er uit als een oude heks met lange grijze haren. Toen
ik bezig was met de was van de waslijn afhalen zag ik haar op mij afkomen
rennen met een lange zwarte jurk. Nu ik over haar praat zie ik schimmen en voel
ik een aanwezigheid. Sinds vandaag roep ik voor het eerst dat ze moet weg
wezen. Ik wil haar niet meer in mijn omgeving. Ik word wakker met vreemde
krassen op mijn huid. Een schilderij van Boeddha zag ik hoe hij van de muur
werd geduwd. Hij viel niet gewoon en de ramen en duren waren dicht. Mijn zakmes
die op tafel lach begon uit zichzelf rond te draaien. Lampen die al paar weken
stuk zijn die uit het niets beginnen te knipperen voor 1 avonds beginnen te
flitsen en te knipperen en d volgende dag zijn ze stuk. Het begon met een plastic
mini basket balletje die uit het niets begon te rollen terwijl opnieuw geen raam of deur
open stond. Ook de deur van de woonkamer die goed dicht was gedaan bewoog de
deur klink en viel de deur met een klap dicht.
Levenswijze
Ik heb eerder
gekozen voor het Boeddhisme. En dat zeg ik eigenlijk fout. Het is een levens
wijze geen geloof. Je volgt de padden of je volgt ze niet. Boeddha is geen god,
Boeddha is een gids. Toen ik uit huis ging ben ik van de padden afgewezen. Vraag
me niet waarom het is zo gebeurt. Plaats van, van god los geslagen was ik van
mijn gids los geslagen. Toen ik thuis woonde bij mijn ouders was ik dat ook,
maar deed toch mijn best om de padden te blijven volgen. Ik moet me er wel een
beetje opnieuw in verdiepen even alles opfrissen. Ik kan Boeddha niet vragen om
bescherming tegen de verdwaalde ziel die om mij heen spookt. Mij is geleerd dat
iedereen reïncarneert in kaste. Het hangt er van jezelf af in welke kaste je
terug reïncarneert. Ligt er aan hoe vaak je heb gezondigd. Ik probeerde altijd
het goede te doen. Maar wat in mijn ogen goed is, is niet altijd het goedden. Ik
ben nog zo jong en zo onwetend. Ik heb mijn gids nodig om mij te leiden. Voor
Boeddhisme moet je 100% wilskracht hebben je moet het echt zelf willen. Ik heb
mijn fouten gemaakt. En heb er allemaal spijt van. Ik ben jong en ik kan enkel
mijn best doen om het goede te doen Van alle ellende die ik heb mee gemaakt zie
ik nu dat het testen waren. Dat ik op de proef werd gesteld om mijn reactie. Ik
heb elke keer gezondigd. Ik kan zeggen ik ben mens, En als mens mag ik soms
boos worden. Fout, jij zult geen haat gevoelens hebben of kwaad spreken.
Mijn fout.
Ik heb mij mee laten
slepen in de keiharde maatschappij. Ik heb gehandeld na hoe mijn omgeving
stond. Ik ben nog steeds een grote chaos in mijn hooft. En moet de dingen op
een rijtje zetten. Sommige dingen moe ik ook gewoon proberen los te laten. Als
een plastic speelgoed bootje in een rivier. Los laten en maar laten varen zover
mogelijk bij mij vandaan. Mijn problemen met de wind of de golven mee laten drijven.
Mijn fouten kan ik niet meer recht zetten. Ik kan alleen in de toekomst goed
proberen te doen en voorkomen dat ik opnieuw dezelfde fouten maak. Het
moeilijkste punt is om geen haat gevoelens naar mijn moeder of broer te hebben.
Hoe kan ik geen haat gevoelens naar ze hebben. Ik heb met mijn moeder een
nieuwe start gemaakt maar toch blijft er boosheid. En wat mijn broer betreft ik
gun hem mijn aandacht en mijn woorden niet.
Mijn beslissing.
Hoe ik tot deze
beslissing ben gekomen? Als ik dat moet vertellen laten atheïste me gelijk
testen voor borderline, of een drugs test doen. Er was een stem die in tegen
mij sprak. Het was een wake-up call. En ik voel dat het geen verbeelding was.
Ik weet het zeker dat het geen verbeelding was. En het gaat om wat ik denk en
voel. Ik voel me hier goed bij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten