18-1-2017
Het is woensdag
ochtend 00:55. Ik heb weer last van slapeloze nachten. Ik denk veel na. Maar je
moet me niet vragen waarover.
Vrijdag.
Ik ben heel erg
onrustig. Dat komt ook omdat ik vrijdag mijn spiraal er uit laat halen. Ik vind
dat heel eng en heel spannend. Daarbij heb ik veel lichamelijke klachten wat ik
niet echt kan plaatsen en dat maakt mij ook rusteloos. Een van mijn angsten
zijn doctoren en ziekenhuis. Mijn darmen knorren steeds. Tussen mijn ribben heb
ik steeds pijn. Ik ben continue vermoeit. Mijn stemming vliegt alle kanten op. Ik
kan eten wat ik wil maar ik blijf hongerig. Dat kan ook zo omslaan naar
misselijk en nergens trek in. Het overgeven is al voorbij, Daar heb ik vorige
maand heel erg last van gehad toen dacht ik soms aan eten omdat ik een beetje
honger had en op dat moment kon ik renend naar de wc. Vooral in de ochtend voel
ik me het beroerdst dan heb ik een vage opgeblazen gevoel in mijn buik ben ik
misselijk en heb ik last van mijn onderrug dat enkele keren naar mijn boven
benen straalt. Ik vind het allemaal maar eng. Het maakt me ook zo onzeker omdat
ik niet weet wat het kan zijn. En ik vindt het dood eng om naar de dokter te
gaan. Vrijdag moet ik wel, we zullen het zien.
Hanna.
Onze geest Hanna
spookt er nog vrolijk op los. Ze is wel iets rustiger maar nog wel duidelijk
aanwezig. Ik denk omdat we haar continue wegsturen en duidelijk maken dat ze
niet gewenst is, dat ze ook wel door heeft dat we niet van har gediend zijn. Ik
probeer haar nergens grip over te geven. Vannacht zat ik alleen in de woonkamer
en ging heel langzaam de deur klink naar beneden. Ik heb mezelf een paar keer
afgevraagd “zie ik dat nou goed” ik voelde een angst omhoog komen ik voelde
haar aanwezigheid die ik nu gelijk weer voel als ik over haar begin te praten. Ik
probeerde de angst weg te praten door tegen mezelf te zeggen “ik ben vermoeit
en als ze der wel is ben ik tenminste niet alleen” Je voelt je nooit eenzaam
met een geest om je heen.
Boeddhisme.
Ik ben nog steeds
veel aan het onderzoeken in het Boeddhisme. Ik weet nog veel maar wou even een
op friscurses. Ik voer veel strijd met mezelf het is mijn manier van denken. Je
hebt de maatschappij om je heen die je heel erg probeert te beïnvloeden. En wat
dat betreft ben ik heel rebels en wil ik niet met die waanzin mee doen. Ook al
heb ik vrij weinig keus. Vanaf dat ik de maatschappij een beetje begon te
begrijpen merkte ik dat ik er geen logica in zag, dat ik de mensen gekke
ramp-de-bielen vond en dat ik zeker wist dit is niks voor mij. Ik wil ontdekken
mijn route niet uitstippelen zien wat er op mijn pad komt en mezelf elke keer
verrassen. Ik wil niet na school tot mijn 67e als een zombie
hersenloos naar werk gaan en savonds naar huis het avond ritueel en dat elke
dag in dag uit. Ik kan dat niet ik zou het niet willen. Maar ik heb alleen maar
tegen gas gegeven en ben er niks mee op geschoten. De maatschappij dwingt je
gewoon om er in mee te doen. Anders bereik je niks. Maar wat zou ik moeten
bereiken wat mij gelukkig zou moeten maken? Wat is geluk eigenlijk? Ten eerste
is geluk voor iedereen anders. Iedereen bepaalt zijn eigen geluk. Ik ben
gelukkig met mijn vriend en zoonlief. Maar vriendlief gaat ook naar werk, en
zoonlief zien we weinig. Daarnaast moet je voorkomen dat je geluk van iemand
anders afhangt. Ik zou niet weten wat ik in de maatschappij moet vinden wat mij
gelukkig maakt. Een diploma? Wauw joeppie leuk als je het hebt gehaald en
daarna 47 jaar dag in dag uit het zelfde doen. Feest, hang de vlag uit. Begrijp
me niet verkeert ik vind werken heel leuk en heb al best redelijk veel baantjes
gehad. Het geeft mij een bepaalde voldoening. Maakt het mij gelukkig? Nee! Hoe
leuk het ook lijkt om elke dag met je vriendinnen / vrienden te zijn, ook dat
zal mij uiteindelijk niet gelukkig maken. Heel veel dingen geven mij
voldoening. Voldoening is dat je tevreden bent, trots op iets wat je hebt
bereikt of hebt gedaan. Voldoening is geen geluk. Ik kan maar niet begrijpen
wat geluk is. En dat ik het niet kan vinden geeft mij een vrij deprimerend
gevoel. Ik kan er maar niet achter komen wat me gelukkig zou moeten maken.
Daarom vind ik het Boeddhisme ook interessant en spreekt het me aan. Ik wil
leren van de wijsheid van Boeddha misschien (stille hoop) dat ik me dan beter
kan aarde. Voel me compleet los geslagen
van de planneet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten