Wie ben ik? Waarom koos ik hiervoor?

Wie ben ik?

Ik ben een vrouw van 17 jaar oud. Ik wil nog niet teveel onthullen over mezelf. Met de billen bloot gaan om op internet open boek te stellen is al heel spannend voor me. Als mij dat goed bevalt wil ik er nog eens over denken om een gezicht bekent te maken. Ik ben op zeer jonge leeftijd door veel gebeurtenissen is gegaan. Ik ben van diep in de put heel langzaam omhoog geklommen en bij elke stap een stuk sterker geworden. Mijn leven kent bijna alleen maar tegen slagen. Ik heb van jongs af aan geleerd om altijd op mijn hoeden te moeten wezen. Dat je altijd de kat uit de boom moet kijken. Dat sprookjes niks meer dan leugens zijn.

Waarom kies ik hier voor?

Dit heeft al ruim 3 jaar in mijn hoofd gezeten om een blog te maken. Ik heb er alleen de tijd nodig gehad om over een stuk schaamte heen te stappen. Om mezelf te accepteren zoals ik ben. Hoe kunnen anderen mij accepteren zoals ik ben als ik het zelf niet eens kon. Het was mijn doel om dit te bereiken. Vandaag kwam er hulp uit een onverwachte hoek, die mij hielp een blog te maken. Ik neem nu een hele grootte stap voor mezelf. Om stukje bij beetje steeds meer bloot te gaan geven over mijn levens verhaal. Ik wil niet mijn verhaal openbare voor medelijden of om zielig gevonden te worden. Ik wil niet de indruk geven van “kijk eens hoeveel ellende ik heb mee gemaakt” ik wil dat mensen zien wat je met pure wilskracht kan bereiken. Hoe sterk je geest kan zijn. het punt is wie ik ben is voor mezelf ook nog groten deels onduidelijk. Ik ken mijn naam en ik weet hoe ik eruit zie. Maar de inhoud van mezelf wil ik nog ontdekken. Ik ben vaak het pad kwijt geweest. Of hoe ik het beter kan verwoorden, ik ben paar keer gewisseld van de paden die ik wou bewandelen. Ik heb verschillende wegen bewandelt en sommige ook niet afgewandeld omdat ik halverwege merkte "dit is niet mijn pad." Ik koos vroeger voor dit pad en ben een paar keer afgehaakt omdat ik mezelf tegen kwam. Dat beangstigden mij. Ik vluchtte weg voor mijn angst omdat dat het makkelijkste was. Ook al koos ik elke keer toen om een ander pad te bewandelen kwam ik wel steeds uit op dit pad. Het pad van schrijven. Daarom besloot ik om het dit keer goed aan te pakken en door die angsten heen te bijten. Ik weet dat ik koppig ben. En soms heel naïef.